Ori and the Blind Forest (late) review!

[shan007tjuuh]

Het zonnetje scheen, de lucht was blauw en ik was wat aan het doen? Precies. Twitter checken. Ik zat te kijken naar de nieuwste Star Wars nieuwtjes toen mijn oog op een tweet van de enige echte Dennis Mons de Wonderspons viel. Daar had hij het over een of andere topgame. Ori? Nooit van gehoord. Eventjes kijken wat dat is. Al snel stond de demo op mijn Switch en ging ik even kijken waar al die hype nou voor was. En om eerlijk te zijn, het viel me een beetje tegen. Totaal niet wat ik verwacht had maar ik bleef toch geïntrigeerd. Een maand daarna zat ik wat deals te jagen in de eshop en kwam Ori weer tegen. Dit keer voor maar een tientje. Toch maar gewoon die hele game gekocht, op aandringen van de Spons. Okay, wat hebben we hier. De muziek gepaard met de visuals zijn ongelofelijk mooi en het verhaal begint eigenlijk gelijk al prachtig. Daarentegen was dit eerste stuk ook al deel van de demo en daar was ik afgehaakt door de Metroidvania stijl van de game. Dat is niet helemaal mijn type game (looking at you Hollow Knight) maar ik besloot gewoon door te zetten. Het duurde echt wel even totdat ik de game doorhad. Ori is namelijk op een aantal punten redelijk pittig en je gaat dus zeker een aantal keer dood. Maar zodra je een beetje gewend raakt aan de combat en het platformen onder de knie krijgt word de gehele beleving al een stuk aangenamer. De gevechten zijn niet ground-breaking, je bent vooral op een knop aan het rammen en rondvliegende projectielen aan het ontwijken alsof je een ballerina boven lava bent. Maar de kracht van Ori ligt ook niet in de combat. Dat ligt in de manier waarop je de game beleeft. Je loopt rond door een prachtige wereld met prachtige animaties, uitdagende puzzels en verzuipt helemaal in hoe levendig de wereld al aanvoelt. Zelfs terwijl de enige bewegende wezens jij en je vijanden zijn. Meesterlijk! Zoals ik eerder al zij is de game echt niet makkelijk. Als je de game eens voorbij hebt zien komen zou het best kunnen dat er gepraat werd over een moeilijke boom. En geloof me, die boom is niet eens het lastigste. De vulkaan is een nog grotere zoutoogster. Ik heb dan ook een aantal keren de controller neer moeten leggen en gezegd: “Ik weet niet wat ik hiermee moet…” Maar als ik dan een week later de game weer opstartte lukte het me wel. Doorzettingsvermogen is belangrijk en het gevoel dat je krijgt als EINDELIJK bovenop die boom staat is iets dat je niet snel gaat vergeten. Ori and the Blind Forest is een uitdagende metroidvania met prachtige muziek, looks en een aangrijpend verhaal waar je minstens een brok in je keel van gaat krijgen. Hoewel de plotselinge opkomst van moeilijke stukken er soms voor kan zorgen dat je het even niet meer ziet zitten is dat het allemaal waard als je die aftiteling ziet rollen… Jammer dat ik geen Xbox of goede PC heb om Will of the Wisps te runnen… 92!!!