Ga naar inhoud

Welke film heb je het laatst gezien?


Maniak

Aanbevolen berichten

Gisteren twee films bij het IFFR bezocht, ''A Corner of Heaven'' en ''Above and Below''. De eerste was een vrij bizarre, doch slaapverwekkende film over een jochie dat in een nogal achtergesteld gebied in China naar zijn moeder op zoek is, maar gevangen en keihard uitgebuit wordt door een stelletje opiumverslaafde papzakken. De tweede was fucking goed, over een stel bijzondere mensen die op verschillenden manieren letterlijk of figuurlijk in de goot zijn beland en hoe hun leven er nu uitziet.
Link naar reactie
Delen op andere sites

Into the Woods. Veel dingen slaan echt helemaal nergens op, maar dat probeer je dan maar te vergeten. Wat overblijft is een aardig verhaal waar op een leuke manier sprookjes met elkaar verbonden worden. acteerprestaties zijn zeker prima, maar alweer die nominatie voor Streep, moest dat nou? :( Ik wist vaak niet of sommige scenes nou echt serieus bedoelt waren of gewoon een grote grap waren. Ik hoop, en het leek op het laatste. Grootste minpunt van de film is dat hij in het laatste deel beduidend minder wordt en daarbij maar door blijft gaan, waardoor het allemaal veel te lang gaat duren.
Link naar reactie
Delen op andere sites

Goede oude Japanse [jidaigeki](http://en.wikipedia.org/wiki/Jidaigeki) film uit 1962. https://reelantagonist.files.wordpress.com/2013/08/harakiri-original.jpg **Harakiri** *Regisseur*: Masaki Kobayashi *Duur*: 2h 13m *Genres*: *Following the collapse of his clan, an unemployed samurai (Tatsuya Nakadai) arrives at the manor of Lord Iyi, begging to be allowed to commit ritual suicide on the property. Iyi’s clansmen, believing the desperate ronin is merely angling for a new position, try to force his hand and get him to eviscerate himself—but they have underestimated his beliefs and his personal brand of honor. Winner of the Cannes Film Festival’s Special Jury Prize, Harakiri, directed by Masaki Kobayashi is a fierce evocation of individual agency in the face of a corrupt and hypocritical system.*

chromosoom.png

Link naar reactie
Delen op andere sites

The Spongebob Movie: Sponge Out of Water. Hou je van alles wat je van Spongebob gewend bent, dan zit je hier zeker niet verkeerd. Het verhaal gaat erg van de hak op de tak, en lijkt telkens weer een ander genre te zijn. De onwijs flauwe humor is leuk als je er tegen kan, maar en zijn zeker weten ook mensen die zich er onwijs aan ergeren. Leuk voor de gamer: Nolan North heeft ook een stem in gesproken, en als je hem ziet: Let eens op de zangers en schrijvers van het laatste liedje. Erg leuk. Birdman. Op zo'n beetje alle aspecten fantastisch. Acteerwerk, camerawerk, muziek, en een veelzeggend en onwijs meeslepend, realistisch geschreven plot. Ik zou zeggen: Check em!
Link naar reactie
Delen op andere sites

Birdman Een unieke samenkomst van een ijzersterk script, stijlvol regisseerwerk, nooit eerder vertoond camerawerk, een soundtrack die absurd is en toch perfect past en acteurs die geheel opgaan in hun rollen. Met gemak een van de beste films van 2014 en het maakt me sowieso nieuwsgierig naar de toekomst van iedereen die hieraan heeft meegewerkt. 4/4 sterren The Interview Dat de regie niet al te best is, kan ik nog over het hoofd zien (het is tenslotte nog maar de tweede film van Evan Goldberg en Seth Rogen, die eerder het dubieuze This Is The End maakten), maar dat het script te vaak de plank misslaat, terwijl het uitgangspunt zo veel belovend is, daar kan ik niet zo goed tegen. Bovendien is James Franco te irritant voor woorden. 1.5/4 sterren The Grifters Zo'n heerlijke, David Mamet-achtige noir uit de jaren '90. Ofwel: een film die een ode biedt aan vervlogen tijden en tegelijkertijd modern aanvoelt door de vlijmscherpe dialogen en de soepele cinematografie. Om maar niet te spreken over de geweldige cast. 3.5/4 sterren Grosse Pointe Blank Net als High Fidelity is ook deze door John Cusack-medegeschreven film makkelijk om naar te kijken, maar biedt genoeg diepgang om je bij te blijven. En de soundtrack is wederom erg goed. 3.5/4 sterren Unbroken De film doet erg zijn best om een ongelooflijk verhaal op toepasselijke epische wijze in beeld te brengen. Het is daarom jammer dat regisseuse Angelina Jolie vergeten is dat het verhaal nogal rauw en meedogenloos is, waardoor de ansichtkaart-achtige cinematografie en de erg klassiek aandoende score nogal misplaatst aanvoelen en de hardste momenten totaal niet landen bij het publiek. Hoofdrolspeler Jack O'Connell redt de boel van een definitieve ondergang. 2/4 sterren Welcome to the Punch Stijlvol, maar doodsaai. 1/4 sterren Cloud Atlas Toepasselijk rommelig, visueel ietwat in de war (de gedeelten die zich in de toekomst afspelen komen qua vormgeving totaal niet overeen met het verleden. Het is discutabel of dat de bedoeling was of niet.) en de make-up leidt teveel af. Maar de ambitie waardeer ik tot in de diepste krochten van mijn hart. 3/4 sterren
Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Om te reageren, moet je eerst inloggen. Dit doe je door rechtsboven op inloggen te klikken.

Gast
Reageer op dit topic

×   Geplakt als verrijkte tekst.   Herstel opmaak

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in

×
×
  • Nieuwe aanmaken...